ترانه و ترانه سرایی، بخش بزرگی از زندگی من هست ...
آنچه در فهرست زیر به عنوان دستمزد از آن یاد نموده ام فقط از این جهت هست که ترانه ام به آرشیو نخوانده های آهنگسازان و خوانندگان داخلی و خارجی نرود، همین؛ از شما مخاطب عزیز خواهشمند هستم اگر نقطه نظر یا انتقادی هست حتما از طریق واتساپ با بنده در میان بگذارید، با سپاس.
از طرح رزومه متنفرم اما اگر ننویسم هم دلم راضی نیست چون گویای بخش کوچکی از حقایقی مهم است؛ سه استاد بزرگ به شرح زیر دارم:
استاد شفیعی کدکنی
استاد شهیار قنبری
استاد مهدی موسوی
استاد کدکنی به من صبر را آموخت، استاد قنبری شجاعت را در وجودم زنده کرد و استاد موسوی به من یاد داد که چطور در اوج باید فروتن و مهربان بود؛ هر سه استاد عزیزم صاحب سبک هستند و البته که من در حد بحر تفکرم از دانش بزرگواران استفاده کردم اما دانش، تنها دستاورد من نبود.
" ناز پرورد تنعم نبرد راه به دوست
عاشقی، شیوه ی رندان بلاکش باشد"
حضرت حافظ که در سخن به قطع سنجیده سخن می کنند، در وصف مسیر عشق بیت بالا را سروده اند؛ این روز ها همه جا می شنوم که مارکت موسیقی به فلان سمت است و به بیسان طور! دوست من هیچ هنرمندی جز به دانش و آزادگی محبوب نشده است، نمی شود و نخواهد شد.
هرگز شعار نداده ام، هرگز؛ به نظرم آدم ها به میزان بزرگی شعارهایشان، بی فایده هستند.
شما را دعوت می کنم به گالری ترانه هایی که با قلم آزاد سروده ام؛ به طور قطع بدون نظر لطف شما عزیزان نه هنری هست و نه هنرمندی، حال اینکه من خودم را هنرمند نمی دانم.